تاثیر طلاق بر پسران می‌تواند تغییر قابل توجهی در رشد روانی پسران جوان ایجاد کند. تحقیقات نشان می‌دهد زمانی که والدین طلاق می‌گیرند، سلامت روانی و عزت نفس پسران جوان کاهش می‌یابد، به ویژه هنگامی که جدایی پدر و مادر با درگیری‌های بسیار باشد. (وکیل دادگستری)
پسران در سنین قبل از مدرسه، در سال اول پس از طلاق بیشتر وابسته، مظلوم، پرخاشگر و بدبین می‌شوند. اما اکثر پسران پیش دبستانی، این مشکلات را پس از سال اول پشت سر می‌گذارند.
پسران بیشتر احتمال دارد که به طلاق والدین با خشم، مشکلات تحصیلی، فرار کردن و پرخاشگری واکنش نشان دهند، درصورتی که دختران معمولا با سرکوب احساساتشان سعی می‌کنند به بزرگترها کمک کنند.
تاثیر طلاق بر دختران با پسران به شکل دیگری خود را نشان می‌دهد. اما نمی‌توان آسیب‌های طلاق را در دختران یا پسران بیشتر یا کمتر دانست.
دریافت راهنمایی و مشاوره ی حقوقی ازسایت موسسه حقوقی و کیفری فرشاد بالاپور
تاثیرات طلاق بر روابط فرزندان پسر
علاوه بر تاثیرات روانشناختی و همچنین تاثیرات مرتبط با سلامتی ، فرزندان پسر ممکن است روابط ناسالمی با دیگران داشته یا دچار مشکلات در ارتباط با دیگران شوند که یکی از دلایل این مسئله عدم یادگیری مهارت های ارتباطی در این کودکان است .
در ادامه با تاثیرات طلاق بر روابط فرزندان پسر بیشتر آشنا می شوید . (وکیل دادگستری)
افزایش احتمال طلاق
افزایش احتمال طلاقمطالعات نشان داده اند فرزندان پسری که والدین آن ها طلاق گرفته اند حدود 30 درصد بیشتر احتمال دارد که آن ها نیز در بزرگسالی درخواست طلاق از همسرشان را داشته باشند
که شاید علت این مسئله این امر باشد که آن ها یاد نگرفته اند چگونه می توانند روابط محکمی با دیگران داشته باشند و مسئولیت یا امور مالی را با همسرش به اشتراک بگذارد .
تمایلات دردسرساز
پسرهایی که با طلاق والدین روبرو می شوند در مقایسه با همسالان خود که با این اتفاق روبرو نشده اند بیشتر احتمال دارد که ذهنیت نابهنجارانه داشته و به رفتارهای دردسرساز روی بیاورند که اگر والدین نتوانند این مسئله را مدیریت کنند ممکن است فرزندانشان در معرض نابهنجاری های اجتماعی قرار بگیرد.
تاثیر اجتماعی طلاق بر پسران
طلاق و جدایی از جمله موضوعاتی است که زندگی فردی و اجتماعی شخص را از تمام جوانب تحت تاثیر قرار می‌دهد. فرزندان طلاق، به دلیل عدم یادگیری مناسب مهارت‌های ارتباطی، ممکن است به سوی روابط ناسالم کشیده شده و آسیب‌های زیان باری را تجربه کنند.
اگر رفتارهای این فرزندان به طور صحیح و مناسب توسط والدین کنترل و مدیریت نشود، ممکن است این فرزندان در معرض نابهنجاری‌های اجتماعی قرار بگیرند.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته، آمار طلاق در فرزندان پسری که در دوره کودکی جدایی والدین را تجربه کردند، حدود ۳۰ درصد بیشتر از سایر افراد جامعه می‌باشد چرا که این فرزندان هنوز یاد نگرفته‌اند که چگونه می‌توان روابط محکمی با دیگران برقرار کرد و به چه طریقی می‌توان آن را حفظ نمود. (وکیل دادگستری)
دریافت راهنمایی و مشاوره ی حقوقی ازسایت موسسه حقوقی و کیفری فرشاد بالاپور
ایجاد زمینه اضطراب:
در نوجوانان احساس ترس، اضطراب و خجالت ایجاد می شود. علائم آن در آینده در رفتار نوجوانان مشهود است. با توجه به ضعف اساس خانواده، نوجوان با فکر کردن در مورد برنامه برای جنبش های جمعی وحشت می کند.
ایجاد روحیه تجاوز و شورش در نوجوانان:
نتیجه محرومیت از محبت و دلسوزی پدر و مادر است. در این نوع بیماری، یک نوجوان نمی تواند چهره به چهره، مستقیم و متقابل با پدر و مادرش مذاکره کند، و از سوی دیگر، به سوالات خود پاسخ نمی دهد،
روح شورش و تجاوز در او به وجود می آید. رفتارهای تهاجمی در اعمال و سخنرانی های نوجوانان که خانواده هایشان از یکدیگر جدا شده اند کاملا واضح است.
راهکارهای کاهش تاثیرات منفی طلاق بر پسران
ار روش‌های کاهش معضلات و مشکلات بوجود آمده بر فرزندان پسر بعد از طلاق والدین، شناخت نحوه رفتار هریک از والدین با فرزند بعد از طلاق و همچنین رابطه والدین با یکدیگر است، (وکیل دادگستری)
بهتر است بعد از طلاق نزد فرزند خود مدام مشکلات زندگی قبل از طلاق را بازگو نکنید و یا هر کدام از والدین نباید بدگویی والد دیگر را پیش فرزند خود نمایند. همچنین سعی کنید شرایط را در زمینه‌های مختلف برای فرزندتان مهیا کنید تا بتواند پیشرفت خود را ادامه دهد و زندگی موفقی داشته باشد.
با توجه به پیامدهای طلاق می‌توانید فرزند خود را در هر سنی که قرار دارد نزد مشاور برده تا سلامت روانی او افزایش یابد. سعی کنید زمان بیشتری را به بودن در کنار فرزندتان اختصاص دهید و با توجه به شرایط سنی او به سوالاتش پاسخ دهید.
سخن پایانی
تاثیرات طلاق بر روی فرزندان پسر خیلی بیشتر از دختران است . چون معمولاً در جریان جدایی پسرها مجبور می شوند از فرد هم جنس خود که نقش الگو برایش بازی می کند جدا می شوند .
امروزه پژوهشگران متوجه شده اند پسرانی که نزد پدران یا دخترانی که نزد مادرانشان بزرگ می شوند نسبت به بچه هایی که با پدر یا یا مادر غیر هم جنس خود زندگی می کنند وضعیت بهتری دارند .
پسران دبستانی که با پدران خود زندگی می کنند یا از سرپرستی مشترک والدین خود بهره می گیرند کم تر دچار پرخاشگری می شوند این کودکان از نظر عاطفی و احساس مسئولیت و نگهداری و تربیت فرزند پسر برای مادر و حفظ و نگهداری فرزند دختر برای پدر بسیار دشوارتر است . (وکیل دادگستری)
